Economische prikkels zijn tot op heden nog steeds de grootste motivatie om de handen uit de mouwen te steken. Dit is een barrière voor duurzame ontwikkeling, aangezien men vaak denkt dat het geld kost en weinig oplevert. Vanuit deze kennis besluit men soms om deze stap (nog) niet te zetten. Echter, dragen wij op deze manier ons steentje bij aan het uitputten van bronnen, klimaatverandering en andere milieu en maatschappelijke issues. William Forster Lloyd, een econoom, beschreef dit voor het eerst (1833) als “Overuse of a Common by its Commoners”, welke opnieuw beschreven werd in een artikel van de ecoloog en filosoof Garret James Hardin (1968) als “Tragedy of the (Unregulated) Commons” – “een situatie in een systeem met gedeelde bronnen waarbij individuele gebruikers die onafhankelijk van elkaar handelen op basis van hun eigenbelang zich in strijd met het algemeen welzijn van alle gebruikers gedragen door die bron uit te putten of te bederven door middel van hun collectieve actie.”  Deze situatie kan leiden tot kosten en kettingreacties die men tot op heden nog slecht kan voorspellen. Een voorbeeld is hoe klimaatverandering zorgt voor het mislukken van oogsten, wat niet alleen de voedselprijs kan opdrijven, maar ook kan leiden tot vluchtelingenstromen en uiteindelijk tot sociale en maatschappelijk issues. Hier hangen verborgen kosten aan vast en toont aan hoe belangrijk het is dat wij met elkaar de handen ineen slaan en verduurzamen. Het inzetten van subsidies kan deze cirkel doorbreken en bedrijven/organisaties motiveren om duurzame stappen te zetten. De overheid heeft verschillende regeling om duurzame ontwikkeling te stimuleren, zoals de Energie Investeringsaftrek (EIA) en de Milieu Investeringsaftrek (MIA) voor o.a. de verduurzaming van (bedrijfs)gebouwen om te voldoen aan de energielabel eisen (2023 minimaal label C, 2030 minimaal label A). Daarnaast wordt de ISDE en SDE+ subsidie vaak ingezet om duurzame energieproductie te stimuleren. De WBSO wordt veel toegepast om producten en bedrijfsprocessen te verduurzamen.

 Technologie met potentie voor duurzame ontwikkeling

Uit bovenstaande kunnen wij concluderen dat bewustzijn, inzicht en een collectieve benadering van cruciaal belang is voor de duurzame transitie. Deze kernwoorden doen mij gelijk denken aan de Blockchain Expo in de RAI (27-28 juni) die ik afgelopen week bezocht. Dit evenement richt zich op blockchain technologie, een technologie in de kinderschoenen, ook wel bekend van de Bitcoin (founder Satoshi Nakamoto, 2009), maar nog redelijk onbekend op het gebied van duurzame ontwikkeling. In de basis is blockchain een systeem bestaande uit een continue groeiende lijst van gedistribueerde gegevens (blocks), die niet te wijzigen zijn, decentraal opgeslagen. Deze technologie is in staat om onafhankelijk en transparant gegevens vast te leggen, zonder de tussenkomst van een centrale autoriteit. Het kan daardoor bijdragen aan duurzame ontwikkeling, omdat het o.a. inzicht geeft in bepaalde transacties en bewustzijn creëert. Denk bijvoorbeeld aan een transparante bevoorradingsketen, waarbij je precies weet waar je product vandaan komt, correct behandeld is (bv: koeling), en wat de impact van de productie op milieu en maatschappij is… Of een concept waarbij je met het verzamelen van plastic wordt beloond in cryptogeld (cryptovaluta)… Een energienetwerk dat groene energie efficiënt distribueert… Of een microlening aan een kleine ondernemer in een ontwikkelingsland. Op de Blockchain Expo in de RAI waren er meer van dit soort fantastische initiatieven die zullen bijdragen aan de duurzame transitie. Een veelbelovende technologie waar wij in de toekomst meer over zullen horen.

Meer weten?

Wij zien een groeiende vraag naar aansluitende subsidies op het gebied van blockchain technologie. Wilt u meer weten over subsidies op het gebied van duurzame ontwikkeling of de ontwikkeling van blockchain technologie? Wij helpen u graag op weg, zodat wij samen met u een positieve impact op de samenleving en het milieu kunnen maken.